به گزارش «فرهیختگان»، در ارتباط با وضعیت عدالت آموزشی خصوصا در آن طبقهای از دانشآموزان که سالهاست سیاستگذاریها و اقدامات بهنفعشان نیست، با محمدرضا سیفی مدیرکل دفتر توسعه عدالت آموزشی و آموزش عشایر وزارت آموزشوپرورش گفتوگویی داشتیم.
گفتند که نگویم ولی واقعیت این است که مدارس کانکسی ما مجهز نیستند
او با اشاره به سخنان حاجیمیرزایی به «فرهیختگان» گفت: «ما نمیتوانیم بیان کنیم مدرسه کانکسی خوب نیست و همه باید برچیده شود. مدرسه کانکسی چسبدار و مجهز به پنل خورشیدی و صاعقهگیر و نکات ایمنی و اتاقک مخصوص استراحت معلم و داشتن سرویس بهداشتی از برخی فضاهای ساختمانی که ما در نقاطی از کشور ساختیم که دانشآموز در آنجا وجود ندارد بهتر است، مخصوصا برای عشایر ما چون میتوانند ییلاق و قشلاق کنند و جابهجا شوند و در مسیری بروند ولی باید نکات ایمنی آن کاملا رعایت شود. با اینکه گفته شود کلا مدرسه کانکسی جمع شود، موافق نیستم. مدرسه کانکسی مجهز به خصوصیاتی که بیان کردم بهتر است. اما خب مدارس کانکسی ما این خصوصیات را ندارند. اگر این خصوصیات را داشته باشند صاعقه نمیگیرد و آتشسوزی نمیشود. مسئولان آموزشوپرورش تاکید داشتند این صحبت را بیان نکنم ولی واقعیت را بیان میکنم که خیرین مدرسهساز کانکس اهدا کنند، هرچند این کانکسها قیمت بالایی دارد، پلن خورشیدی 600 میلیون قیمت دارد که هم آب داغ کند، هم برق تولید کند، هم میتوان به اینترنت دسترسی داشت. این کانکسها مجهز میشوند و امر سادهای نیست. این قابل حملونقل برای دانشآموزان عشایری است که از یک نقطه به نقطه دیگری کوچ میکنند، این کانکس میتواند همراه آنها باشد.»
با همین شرایط 400 کانکس و 700 چادر برای آموزش دانشآموزان کم داریم
سیفی ادامه داد: «در همین شرایط برای مدارس عشایری 400 کانکس نیاز داریم. البته قولهایی از جاهایی گرفتهایم و انشاءالله بهزودی حل میشود و سعی میکنیم حداقل برای دانشآموزان عشایری که 218هزار نفر در کشور هستند و هزار و 700 مدرسه آنها سیار و نیمهسیار است، 400 دستگاه کانکس موردنیاز را برآورده کنیم. ما نمیتوانیم برای اینها هم ساختمان بسازیم و کانکس را جمعآوری کنیم چون تعداد دانشآموز کم است و نمیتوانیم سازه ساختمانی بسازیم که بعدها مسیر کوچ عوض شود و آنجا استفاده نشود و تبدیل به محل نگهداری دام و گوسفند شود. با این موافق نیستیم و به همین دلیل میگوییم کانکس مجهز خیلی خوب است. نکته دیگر این است که 1700 مدرسه سیار و نیمهسیار داریم که پذیرای دانشآموزان زیر پنج نفر یا نهایت 10 نفر هستند. 102 مدرسه عشایری یکنفره و 220 مدرسه یکنفره در کل کشور داریم. برای اینها مجبور هستیم از مدارس چادری استفاده کنیم چون در نقاطی قرار گرفتهاند که نمیتوان ساختمانسازی کرد چون آن مناطق آب و برق ندارد و در ارتفاعات و در مناطق صعبالعبور هستند. ما 700 چادر برای عشایر نیاز داریم. ما به کمک رسانهها نیاز داریم تا نیازها را برطرف کنیم و این اتفاق خوب رقم بخورد. قولهایی داده شده و امیدوار هستیم تا انتهای سال بتوانیم مشکل مدارس کانکسی را حل کنیم.»
باید تمهیداتی اندیشیده میشدقبول دارم!
مدیرکل دفتر توسعه عدالت آموزشی و آموزش عشایر وزارت آموزشوپرورش در پاسخ به این سوال که چرا باید معلم در چنین مناطقی در همان کانکسی سکونت داشته باشد که به دانشآموزان تدریس میکند، گفت: «روز چهارشنبه به عیادت معلمی رفتم که دچار سوختگی شده و آنجا با او صحبت کردم. ایشان شب محل اسکان خود را تغییر داده و نزد معلم دیگری رفته و در آنجا اسکان پیدا کرده است. اگر جایی داشتند یا کانکس مجهزی داشتند با همان خصوصیاتی که بیان کردم جایگاهی برای معلم دارد که بتواند اسکان پیدا کرده و زندگی کند، منتها کانکسهای موجود امکاناتی ندارند. باید تمهیدی اتخاذ شود ولی خب مشکلات زیاد است، قبول دارم... .»